-
1 kul cinsi
же́нщина, рождённая от раба́ / рабы́ни -
2 kul
1) прям., перен. раб, нево́льникkulunuz — ваш раб, ваш поко́рный слуга́, я
kul cinsi — а) рождённый рабо́м; б) перен. раб, холу́й
- a kul kurban olmak — быть ве́рным рабо́м, быть пре́данным слуго́й (кого-л.)
2) раб бо́жий, сме́ртныйkul hakkı — пра́во челове́ка
kul yapısı — творе́ние сме́ртного
Allahın kulu — раб бо́жий (о человеке)
◊
-a kul köle olmak или -a kul kurban olmak — а) быть ве́рным рабо́м, быть пре́данным слуго́й (кого-л.); б) лезть из ко́жи вон; стара́ться услужи́ть◊
kul taksimi — ра́вный делёж◊
kul daralmayınca Hızır yetişmez или kul sıkılmayınca Hızır yetişmez — погов. пока́ раб бо́жий не попадёт в беду́, проро́к Илья́ не придёт ему́ на по́мощь (говорится в качестве ободрения)
См. также в других словарях:
kul cinsi — is., tar. Osmanlılarda köle veya karavaşlıktan yetişen kadın … Çağatay Osmanlı Sözlük
kul — is. 1) Tanrı ya göre insan, abd Kul ile Tanrı nın arasına girilmez. 2) tar. Köle Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi. H. E. Adıvar 3) tar. Karavaş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cins — is., Ar. cins 1) Tür, çeşit Portakal, turunç cinsinden bir meyvedir. 2) Aralarında ortak özellikler bulunan varlıklar topluluğu Bizim operetlerimiz cinsinden bir sürü halk tiyatroları var. H. Taner 3) Soy, kök, asıl Ben bir Türküm, dinim, cinsim… … Çağatay Osmanlı Sözlük